نواختن رباب توسط زن جیرفتی در دوران سلجوقی

به گزارش میراث هلیل، مهارت ساختن و نواختن رباب به‌عنوان بیست‌وششمین عنصر میراث‌فرهنگی ناملموس ایران، چهارشنبه ۱۴ آذرماه در کمیته بین‌الدولی میراث‌فرهنگی یونسکو در پاراگوئه ثبت جهانی شد.

نکته قابل توجه اینکه اثری از ساز رباب در شهر تاریخی دقیانوس جیرفت هم وجود دارد؛ در پیکره سفالین متعلق به دوره سلجوقی حاصل از کاوش های شهر دقیانوس جیرفت، زنی اشرافی درحال نواختن رباب را نشان‌می دهد.

این پیکره که در کاوش های دهه هشتاد شهر قدیم‌جیرفت‌ به دست آمده، قدمت این ساز و همچنین‌هنر مردمان‌این منطقه را نشان‌می دهد و البته نواختن‌ساز رباب توسط یک زن جیرفت قدیم از اهمیت زیادی برخوردار است، زنی هنرمند که مهارت نواختن‌ رباب را داشته است.

به گزارش میراث هلیل، متاسفانه از سال گذشته اداره کل راه وشهرسازی جنوب کرمان، در این سایت موزه مهم که دارای ۵۰۰۰ مترمربع مسجد جامع نیز هست، قصد دارد درست در وسط عرصه این محوطه شهرک بسازد و دیگر باید فاتحه شهر دقیانوس را خواند.

این شهر تاریخی دارای عرصه و حریم‌مصوب است که توسط وزارت میراث فرهنگی تعیین، تصویب و ابلاغ شده است. با اعتراض میراث فرهنگی و بازدید میدانی دادستان‌ جیرفت، از ادامه کار راه و شهرسازی جلوگیری بعمل آمده اما این مجموعه همچنان بر تصمبم خود اصرار می ورزد. این در حالی است که همچنین جهاد کشاورزی با ساخت و ساز در این محدوده به شدت مخالف است چون در اطراف این سایت موزه زمین های کشاورزی زیادی وجود دارد که پس از این ساخت و ساز، همه تغییر کاربری خواهند داد و شهرک توسعه خواهد یافت و این به نابودی شهر قدیم‌می انجامد.

به گزارش میراث هلیل، رباب، یک ساز بسیار زیبا در فرهنگ موسیقی ایرانی است که نقش مهمی در حفظ و ترویج هنر موسیقی در ایران دارد. این ساز، بخشی از هویت فرهنگی و تاریخی جامعه ایران است که حامل سنت‌های مردم بوده و از طریق موسیقی، جشن‌ها و آئین‌ها، جوامع گوناگون را به یکدیگر پیوند می‌دهد. رباب با مشارکت سه کشور؛ ایران، تاجیکستان، ازبکستان و افغانستان جهانی شد.